Önerisi Olanlar Ve Olmayanlar

İnsana dair ne varsa, onu belli bir amaca yönelik olarak, oluşturma, kullanma ve sonuç yaratma  diye de açabiliriz bu kavramı.

İdeoloji ise, insanoğlunun sorunlarını çözmeye yönelik, kendi içerisinde tutarlı inanç sistemleri olarak tanımlanmaktadır.

12 Eylül süreci ile birlikte bu vb. kavramlar, Türk siyasal yaşamından -sanki mümkünmüş gibi- çıkarılmaya çalışılmıştı. Hani 80 sonrası kuşağın alışkanlıklarına ve apolitikliğine baktığımızda bu politikanın amacına ulaştığını da kabul etmek durumundayız.

Demokrasimizin geleceği adına ne yazıktır ki, neredeyse ideolojik söylemi olanları artık adam yerine bile koymayan bir toplumun içinde yaşamaya başladık.

Biliyoruz ki egemen sistemin istediği, ideolojisiz düşünmeyen sorgulamayan televole programları hakkında görüş bildirmeyi bol bol tüketmeyi yada hazır kart kullanmayı özgürlük sanan ama asla gerçeği aramayan insan tipidir. 

Hani eskiden sağcıydı solcuydu veya çeşitli fikri akımları destekleyen dahası bunları ortaya koymaktan çekinmeyen (fikri düzeyde) insani dokumuz vardı.

Günümüz Türkiye’sinde özellikle genç kuşakta, belli bir ideolojik bakış açısını mertçe ortaya koyan ve savunan sayısı o kadar az ki, artık geçtim görüşlerine katılıp katılmamayı, sırf bu dünya için kendi inandığı bir reçeteye sahip olması bile o kişiye saygı duymamı sağlamaktadır.

“İhtiyacımız olan insan işte bunlar” diyorum kendi kendime. İnsanlığın sorunlarını kendine dert edinen ve “tüm ideolojiler öldü” gibi amerikan emperyalizminin uşağı medyanın bombardumanından etkilenmeden bu sorunları, inandığı bir ideolojik çerçeve içerisinde çözüleceğine inanan insan.

İşte egemen kültürün egemen olamadığı bu türden insanlarla karşılaşmanın keyfi başka oluyor.

Gerçi bir kesim onlara dinozor diyor varsın desinler. Doğru ya da yanlış eksik ya da fazla onların bir inançları var insanlığın mutluluğu adına.

 Şimdi kaç kişi bu soruyu kendisine sorup (hatta şimdi bu yazıyı okuyan kişi de )  evet benimde bir önerim var diyebiliyor mu dünyaya dair. Diyorsa eğer ne mutlu onlara.  

Gittikçe o kadar azalıyor ki önerisi olanlar, ve o kadar artıyor ki önerisi olmayanlar. İşte o zaman Çetin Atlan üstadın önemli ve değerlilerle ilgili söylemi geliyor aklıma.  “Önemliler artarken, değerlilerin azalıyor”

Dünya düzenine dönük bir fikri, bir inancı, bir ideolojisi olanların siyasetin içine çekilmeleri hem o görüşün yandaşlarınca hem de genel olarak demoktarik kültürü gelişimi bakımından  yararları tartışılmaz.

Hele ki ortada bu kadar inançsız ve değersiz siyaset erbabı kol geziyorken.