Bazı günler vardır… Diliniz söyleyecek söz bulamaz, kaleminiz yazacak mürekkep dökemez, gözünüzden akan yaş acınızı anlatmaya yetmez. Bu gün öyle bir gün.
İçim acıyor, yüreğim kanıyor… Olmasaydı, olmasaydı böyle…
Manisa bugün yas tutuyor. Bu ülkenin vicdanı yaralı. Çünkü Manisa başkanını kaybetti… Çünkü CHP Genel Başkanı Özgür Özel, yol arkadaşını, can dostunu kaybetti. Çünkü bizler, geleceğin sosyal demokrat belediyeciliğine umut olmuş bir öncüyü; Ferdi Zeyrek’i kaybettik. Bir neferi, bir inananı, bir mücadele insanını… Biz sadece bir belediye başkanını değil, bir hikâyeyi, bir umudu, bir yoldaşı yitirdik.
Bize Sevda, Bize Hasret, Bize Direnmek Düşer
Ferdi Başkan, sadece Manisa için değil, Türkiye için bir simgeydi. O, her türlü zorluğa rağmen gülümseyen, halkına dokunan, gençliğin enerjisini sosyal belediyeciliğin vizyonuyla birleştiren bir halk çocuğuydu. Onunla birlikte yürürken daha güçlü hissediyorduk kendimizi. Birlikte hayal kuruyorduk, birlikte direniyorduk. Çünkü biliyorduk: Bize sevda düşer, bize hasret düşer, bize direnmek düşer...
Bugün uçan kuşlar bile semada yas tuttuysa, biliniz ki bu yası sadece bir şehrin değil, bir davanın evlatları tutuyor. Çünkü bir yıldız kaydı gökyüzünden. Onun ışığı hâlâ parlıyor ama biz artık başımızı göğe kaldırdığımızda o gözlerle karşılaşamayacağız.
Bunca Acı, Bunca Hüsran, Bunca Gözyaşı, Bunca Haksızlık, Adaletsizlik Bizemi?
Soruyoruz kendimize… Bunca acı, bunca hüsran, bunca gözyaşı, bunca haksızlık, adaletsizlik bizemi? Neden hep bizden alınır en güzeller? Neden hep en çok biz ağlarız, en çok biz bekleriz, en çok biz direniriz?
Bugün sadece Ferdi Başkan’ı kaybetmedik. Bir süredir zaten içimiz parça parça eksiliyor. Değerlerimizi ya birer birer yitiriyoruz ya da Hukuksuzca tutsak veriyoruz. Bu ülkenin seçilmiş İBB Başkanı ve CHP Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu… Onunla birlikte yürüyen belediye başkanlarımız… Bürokratlarımız… Hepsi adaletsizliğin pençesine düşürülmüşken, şimdi bir de Ferdi Başkan'ın acısı yüreğimizi yakıyor.
Genel Başkan Özgür Özel’in Omuzlarındaki Yük, Gözlerindeki Yaş
Genel Başkanımız Özgür Özel… Gözümüzün önünde on yaş birden yaşlandı. Her haksızlığa karşı verdiği mücadele, gecesiz gündüzsüz geçen haftalar, haftada üç miting… Uykusuzluk onu yıkmadı. Ama bu kayıp, bu ani vedayla gelen acı… Hepimizi, onu da, yıktı. Omuzlarındaki yük artık daha ağır, ama onun yüreğinde hâlâ bir Ferdi Zeyrek var. Çünkü yol arkadaşlığı öyle kolay bitmez. Bu dava, bir kişiye değil; bir inanca, bir geçmişe, bir geleceğe aittir.
Mücadeleyi Derinleştirme Vakti: Hadi Yeniden, Yine Alanlara!
Bu yolda durmak yok. Bu yas, bu acı bizi daha da bilenmeli. Ferdi Zeyrek’in anısını yaşatmanın tek yolu; onun mücadele ettiği değerleri daha da yükseğe taşımaktır. Bugün sevgili Genel Başkanımızın dimdik ayakta duruşu, hepimize umut oluyor. Bu umudu büyütmenin zamanı şimdi.
Ekrem Başkan’ımızın ve haksızlığa uğramış diğer belediye başkanlarımızın tutsaklığı sona erene kadar, biz durmayacağız. İçimizdeki İrlandalılara, bizi yok sayanlara, halkın iradesini görmezden gelenlere inat; mücadeleyi yeniden, yine alanlarda vereceğiz. Kenetleneceğiz. Bu dava, hepimizin davası. Bu ülkenin onuru, vicdanı, umudu biziz. Ve biz vazgeçmeyeceğiz.
Sevgili Genel Başkanım, yalnız değilsiniz. Bu halk sizinle, bu dava bizim. Ferdi Başkan’a sözümüz olsun: Onun ışığını söndürmeyeceğiz. Onun adıyla, onun inancıyla daha adil, daha özgür, daha güzel bir Türkiye için yürümeye devam edeceğiz.
Varsın bütün oklar üstümüze yağsın. Biz, doğru gördüğümüz bu yolda sonuna kadar yürüyeceğiz. Bu yolda çeşitli suçlamalara, haksız kötülemelere, iftiralara, küfürlere hatta, provokasyonlara hedef olacağız. Ama asla bizi bu yoldan alıkoyamayacak.
Kalın sağlıcakla….