SPOR SINIFIM VE NECMİ HOCAM…

Aslında çok tartışılan bir konuya değinmek istiyorum…

Spor adamı olmak ne demek yâda ne anlama geldiğini halen çözememiş canım Türkiye’m umarım bununda üstesinden gelecektir…

Ama gerçek bir spor adamı biliyorum ki kandıra gibi bir yerde hiç yoktan sporu var eden bir efsane…

Ben Kocaeli üniversitesi beden eğitimi bölümü spor yöneticiliği 3. Sınıf öğrencisiyim…

Üniversiteye başladığım günden itibaren aktif spor hayatıma son verdim ve kendimi yöneticiliğe ve eğitmenliğe verdim…

Aslında aktif spor hayatıma biraz erken veda ettim…

AMA BUNU YAPMALIYIDIM…

Şimdi bana sorabilirsiniz neden sevdiğin âşık olduğun aktif spor hayatına son verdin diye…

Sporcuyken yanlışları görmeye başladım…

En büyük yanlış beni ve benim gibi nice arkadaşlarımı yetiştiren hocamıza haksızlık yapılması…

Futbol camiasını görüyorsunuz son derece çalkantılı dönemlerden geçiyor…

Belki futbolcu olsaydım şikenin bir ayağı da ben olabilirdim…

Olmam diyen yalan söyler çünkü sistem bunu gerektiriyor…

Yanlış hatırlamıyorsam 2003 yılıydı…

Yeni kandıra sporu tekrar ayağa kaldırmak adına harekete geçildi…

Antrenör olarak takımın başına kandıra da spor efsanesi olan Necmi Tükel hocam getirildi…

Necmi hocam ilkokul maçlarında beni beğenip takımda oynamamı istedi…

Kefken ilköğretim okulunun 3 numaralı oyuncusuydum…

Antrenmanlar falan derken sezona başladık ve her çocuğun yaşamak istediği duygu ‘resmi müsabaka oynamak…’

Neyse ki Necmi hocam kandıra gençler birliğine geldiği zaman beni de yanına aldı ve emeğini üstümden eksik etmedi…

Anadolu lisesini kazandığımda ilk başta okula ısınamadım çünkü arkadaşlarım düz liseye gidiyordu…

Nitekim elimden yine emektar Necmi hocam elimden tuttu…

Gerek okul takımında gerekse kulüp bazında bana forma şansı tanıdı ve sporu bana aşıladı…

Maçlar esnasında hocamın ‘iyi top, çık’ gibi sözleri halen kulağımda çınlıyor…

Hocamdan aldığım en önemli huylarından biri ‘disiplindir’…

Antrenmanlara her zaman erken gelip durumları takip ederdi…

Antrenmanlardan sonra evim kefken de diye beni ve arkadaşlarımı 20km uzaklıkta oturmamıza rağmen bizi evimize bırakırdı…

En sıkıntılı dönemlerimiz olan lise yıllarımızda derdimizi dinleyen sınıfta kalmamıza rağmen bizi spor sınıfı çatısı altında toplayan Necmi hocam kimseler derdimizi dinlemezken bizle ilgilenirdi…

Şimdiki aklım olsaydı eğer lise ve ilkokul yıllarımda yapmış olduğum hataları asla yapmazdım…

Bugün spor ve medya camiasında Kocaeli de önemli işler başarabiliyorsam ilklerin altına imzamı atıyorsam bunun en büyük sebebi Necmi hocamdır… Beni yetiştiren NECMİ TÜKEL HOCAMA saygılarımı ve sevgilerimi sunarım…

İZİNDEYİM HOCAM…

DEĞERLİ ARKADAŞLARIM: BAHAR ERCAN, SEFA ALKAN, TOLGA EMANETOĞLU, YUSUF ÖZDER, CİHAN KAYMAK, FERHAT AKIN, SEVTAP KOÇ, MİHRİBAN ACAR, SELİM DURMUŞ’A SEVGİLER…