1968 yılında Almanya’nın Köln kentinde dünyaya geldim. Rahmetli babam Ford Otomobil fabrikasında işçi temsilcisi olarak çalışmaktaydı. Onun erken yaştaki vefatı ile Türkiye’ye geri döndük.Çocukluğum ve gençlik yıllarım İstanbul’da geçti. Liseyi bitirdikten sonra hem Beyoğlu’nda polis muhabirliği yaptım hem de Açık Öğretim Fakültesi’nde 2 sene okuyup İktisat Önlisans diploması aldım ve hemen akabinde Bursa’da Uludağ Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği Bölümü’ne girdim. Okul bittikten sonra askerlik görevimi Ankara’da tamamladım. Sonrasında tekstil sektöründe ihracat ve ithalat bölümünde iş hayatına atıldım. İşim gereği pek çok Avrupa ülkesi ile birlikte Kanada ve Birleşik Arap Emirlikleri gibi ülkeleri de ziyaret edip, farklı kültürlerdeki insanlarla tanışma olanağına sahip oldum. Halen özel bir tekstil firmasında yöneticilik yapıyorum.

• Yazarlığa ilk ne zaman adım attınız? Sizi bu meşakkatli yolculuğa iten sebep/sebepler nelerdir?

Yazarlık denmez ama henüz ortaokul çağlarında kendi kendime hikaye ve şiirler yazardım. Üniversite yıllarımdaki İngiliz Edebiyatı tarihi derslerinde hocamız bizlere not tuttururken bile ben başka hikayeler yazardım. Henüz o yıllarda  bir gün bir kitap yazmayı hayal eder ve yakın arkadaşlarıma da bu hayalimden bahsederdim. Aslında en büyük hayalim gazeteci olmaktı ama çeşitli sebeplerden dolayı bu hayalim profesyonelliğe dönüşemedi.

• Mudanya.gen.tr isimli bir yerel haber sitesinde köşe yazarlığı da yapmaktasınız. Zor mudur habercilik ve köşe yazarlığı?

Yaklaşık beş yıldır çok sevdiğim Mudanya’nın yerel portalı www.mudanya.gen.tr‘de köşe yazıları yazıyorum. Üniversite yıllarımda bu grubun radyosunda da (radyo poyraz) hem haber programları hem de müzik programları hazırlayıp sunmuştum. Köşe yazılarımda zaman zaman yerelle ilgili konular zaman zaman da Türkiye geneli ile ilgili konular hakkında yazılar yazıyorum. Pek çok işde olduğu gibi tabiî ki bu işin de  zor yanları oluyor. Ama şu kadarını söyleyebilirim ki, yaptığınız şeyi seviyorsanız size hiçbir şey zor gelmiyor.

• Yazarlık hayatınızda karşılaştığınız ilginç bir olay var mıdır?

Yazarlık hayatımda karşılaştığım ve hiç bitmeyeceğine emin olduğum yegane şey şudur ki; her yazdığınız şeyin mutlaka beğeneni olduğu gibi beğenmeyenleri de olacaktır. Yazarken herkesi mutlu, mesut etmeniz mümkün değildir. O yüzden benim felsefem doğru bildiğim, inandığım şeyleri yazmaktır.

• "Kafamızda Pelteleşen Seçilmiş Sorular" sizin ilk kitabınız. Ve oldukça da ilginç bir eser? Bize biraz eserinizden bahsedebilir misiniz?

Yaptığım araştırmalara göre bu tarzda yazılmış başka bir kitap göremedim. Varsa da ben bilmiyorum. Bu kitap aslında planlanarak yazılmış bir kitap değil. Kitaptakine benzer soruları sosyal medyada sıklıkla yazıp, arkadaşlarımla paylaşırdım. Güncel olayları eleştirdiğim, mizahi sorulardı bunlar ve kendimce cevap şıkları da yazıp arkadaşlarımın katılımını sağlıyordum. Bir gün “neden olmasın” diyerek bunu bir kitap haline dönüştürmeye karar verdim ve yazmaya başladım. Kitapta son on-oniki yılımıza damga vurmuş olaylara zaman zaman mizahi, zaman zaman da ironik olarak gönderme yapan sorular var. Pek çoğunu pek çoğumuzun çoktan unutmuş olduğu konuları hatırlatmak istediğim bir kitapdır Kafamızda Pelteleşen Seçilmiş Sorular.

• Soru ve cevaplar şeklindeki bu eserinizde sorularınızın doğru şıkları neden yok?

Haklısınız, kitabı yazarken bazı soruların cevaplarını seçeneklere koymadım. Bunu yapmamdaki sebepde okuyucuyu bir parça araştırmaya yönlendirmekti. Pek çok kitapta yer alan dip not olayına ise okuyucuyu sıkmamak adına girmek istemedim. Kendini kitaba kaptıran okur cevabını bulamadığı soruyu araştırsın istedim.

• "Kafamızda Pelteleşen Seçilmiş Sorular" isimli eserinizin kısaltması "KA.PE.SE.SO." şeklinde. Burada KPSS sınavlarına da bir gönderme var mıdır?

Evet, aslında KPSS sınavlarına gönderme de var. Ülkemizde 2002 yılından beri yapılmakta olan bu sınavlar pek çok insan için hayatın vazgeçilmez bir seremonisi olmuş, aynı zamanda da bu sınavlar insanları sürekli bir yarışın içinde bırakmıştır. Tasvip etmediğim şeyleri genelde ironik bir biçimde eleştirdiğim için, kitabım da soru-cevap şeklinde olduğu için “KA.PE.SE.SO.” ismini kitabımda kullanmayı uygun gördüm.

• Kitabınızda en beğendiğiniz soru hangisidir? Sizce bu sorunun doğru cevabı nedir?

Kitabımda beğendiğim pek çok soru var. Bunları yazmaya kalksam olmaz. Ama ille de bir tanesi diyorsanız 110 numaralı soru beni çok etkiliyor; Kim korkmaz? Kitaptaki en kısa ama belki de en etkili, en çarpıcı soru olduğunu düşünüyorum. Sorunun edebi doğru cevabı “kaybedecek bir şeyi olmayan korkmaz”. Ama ironik cevabı için herkesin gönlünde ayrı bir aslan yatıyor olabilir. Benim gönlümde yatan aslanı da cevaplarda görebilirsiniz.

• Peki Ümit Bey, eserinizi okuyucu neden almalı? Yazarı olarak eserinizi okuyucuya neden önerirsiniz?

Toplum olarak çok çabuk unutan bir toplumuz. Buna pek çok şey etken olabilir, ben işin o kısmına girip olayı budaklandırmak istemiyorum. Ama şunu söyleyebilirim, bu kitap son on-oniki yılda yaşadığımız pek çok olaya ışık tutuyor, hatırlatma yapıyor. Okuduğunuzda “hadi be”, “gerçekten mi” diyeceğiniz pek çok şey var ki; bu olaylar olduğunda hepimiz bu ülkede yaşıyorduk. Bazılarımızın ruhu bile duymadı, bazılarımızsa çoktan unuttu. İşte o unutulan şeyleri hatırlatıyor bu kitap. Bu döneme ait elinde bir kaynak bulundurmak isteyen kişi bu kitabı almalı. Üstelik hiç yormadan, kolayca kendini okutan bir kitap KA.PE.SE.SO.

• Ümit Atilla'nın yazarlık serüveninde geleceğe ait projeleri nelerdir?

Aslında KA.PE.SE.SO.’yu yazmadan önce kafamda yer alan bir proje vardı. Ben illaki de bir roman yazmak istiyordum. Kabaca hikayem de hazır. Yoğun iş temposunda bu romanı ne zaman yazabilirim, nasıl kotarırım bilemiyorum. Ama KA.PE.SE.SO’nun bana bir ivme katacağına olan inancım beni bu konuda daha çok heyacanlandırıyor. Umarım hayatın zorlu dönemeçleri benim bu hayalimin önündeki engelleri azaltır ve bir an önce kavuşmamızı sağlar.

Ümit Bey, bizlerle bu güzel röportajı yaptığınız için çok teşekkür ediyoruz. Yazarlık hayatınızda başarılarınızın devamını diliyoruz.