Akciğerleri en iyi geliştiren sporlardan biridir yüzme...
Isısı 20-32 derece arasında olan suya gömülmelerde kız olsun, erkek olsun, antrene olsun yada olmasın kalp atım sayısı azalır (dalma bradikardisi). Bu azalma bireyin istirahat nabız sayısı ile ilgilidir. Nabız düşüklüğünün antrenman düzeyi ile ilgisi yoktur. Tamamen normal bir reaksiyondur. Eğer nabız düşmez ise buna suya gömülme veya dalma sendromu denir ve bu durum bireyin suya karşı fazla duyarlılığına bağlanmıştır. Kişinin oksijen alımı nabız sayısı ile doğru orantılıdır. Nabız sayısı arttıkça oksijen alımı da artar. Nabız sayısı düştükçe oksijen alımı da düşer (Zorba,1999).
Yüzücülerin İstirahat Nabzı: Sprint ve dayanıklılık yüzmelerinde tıpkı dayanıklılık sporlarında olduğu gibi istirahat nabızlarında az çok bir düşme görülür. Bloomfield ve Sigerseth ortalama istirahat nabzını 24 sprinter erkek yüzücüde 57,ve 24 uzun mesafeci erkek yüzücüde 53 olarak saptamışlardır. Astrand, İsviçreli kız yüzücülerin ortalama istirahat nabzını 72(60-84) olarak bulmuştur(Akgün,1996).
Yüzmede Dolaşımsal Değişiklikler: Yüzmede kasların yoğun çalışmasından dolayı oksijen ihtiyacı artar. Bu artan ihtiyacın solunum ve dolaşım sistemi tarafından karşılanması gerekir. Solunum artar. Su içinde horizontal durma kalbin atım volümünün ayakta duruşa oranla daha iyi olmasını sağlar. Çünkü bu pozisyonda kalbin kanla doluşu (sağ kalbe venöz dönüş)daha iyi olur. Su içinde suyun kaldırma kuvveti yer çekimine karşı kayar. Bu durumda kalp kanı yer çekimine karşı atmak zorunluluğunda kalmaz. Ayrıca suyun kaldırma kuvvetinin yer çekimini karşılaması ve suyun alt ekstremitelere uyguladığı hidrostatik basınç havada dik durumda gördüğümüz kanın alt ekstremitelerde toplanma eğilimini elimine eder. Diğer taraftan su içinde kalp ısı düzenlenmesine yardımcı olmak için deriye fazla kan göndermek zorunda kalmaz. Ve bu kan çalışan kaslara aktarılır. Böylece kan periferden içeri çekilir, kalbe venöz dönüş artmış olur. Starling’in kalp kanununa göre kalp kendisine gelen oranda kan atacağından kalbin atım volümü de artmış olur. Suya girmenin neden olduğu bradikardi, atım volümünde artma ile telafi edilir.Holmer submaksimal şiddetteki bir yüzmede ve submaksimal şiddette bir koşu esnasında kalbin dakikada atım sayısını,dakika volümünü ve atım volümünü aynı büyüklükte bulmuştur. Yüzme sürati arttıkça, koşuda olduğu gibi bu parametreler de artar. Fakat maksimal yüzmede kalbin maksimal atım volümü değişmemekle beraber erişilen maksimal kalp atım sayısı, maksimal kalp dakika volümü ve maksimal A-VO2 farkı maksimal koşudakine oranla daha düşük olarak bulunmuştur. Bunun nedeni muhtemelen maksimal yüzme esnasında maksimal koşudakine oranla kaha az kas kitlesi kullanılması ve daha az oksijen harcanması olabilir. Suyun ısısı da yüzmede nabız sayısında etkendir.
Özetle: yüzücünün su içerisinde inspirasyon ( nefes almak ) için göğsü üzerine su tarafından uygulanan hidrostatik basıncı yenmek zorunda olduğu için daha aktif olur. İnspirasyon için daha fazla enerji sarfeder. Bu yüzden inspirasyon kasları su içinde daha çok çalışır. Suda ekspirasyon (nefes vermek) da daha aktiftir. Bu nedenle akciğerleri en iyi geliştiren sporlardan biri yüzmedir. Yüzücülerde sol daha fazla olmak üzere hem sol hem de sağ ventriküllerde büyüme olur. Nabız genellikle 60’ın altında olur. Kalbin dakikada attığı kan miktarı daha fazladır.
Solunum, kassal ve dolaşımsal dayanıklılığı geliştirir. Kaslarda oksidasyon işlerinde kullanılan enzimler artar. Hücrelerde mitokondri miktarı artar. Vital kapasite artar.(yaklaşık 7 litre kadar arttığı saptanmıştır.) Ayrıca yüzücüler aynı cins ve yaştakilere oranla daha uzun boylu ve daha ağırdır, vücutlarında daha az yağ ihtiva ederler.
“Sevgi ve Sporla Kalın”